ยายวัย 97 ด่าเดือดหลานสะใภ้ อ้างยักยอกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1

ยายจี่ : ใช่

พี่แสงทอง เรื่องทางพี่เป็นยังไง?
แสงทอง : หลังจากหวยออกวันที่ 2 ช่วงเย็นประมาณ 5 โมง เขาเดินไปที่บ้าน บอกวานดูหวยให้ย่าหน่อย สามตัวท้ายมันมีอะไร หนูก็บอกว่าไหนย่า ย่าก็ควักลอตเตอรี่มา 3 ใบ มี 599 2 ใบหนีบติดกันแล้วก็ 609 หนึ่งใบ ทีนี้พี่สาวเป็นคนดู 599 หนูเป็นคนดู 609 พอดูด้วยกันต่อหน้าย่า เขาเป็นคนควักออกมา 3 ใบจากกระเป๋าของเขาเอง เราก็ดูแค่นี้ ก็บอกว่าย่าไม่มีหรอก หนูตรวจโทรศัพท์ไม่เป็น ก็คืนให้เขา เขาก็เดินกลับบ้าน

ยายจี่ : มันเท็จพูด ไปสาบานที่ไหนก็ได้

แล้วไงต่อ?
แสงทอง : จากนั้นวันที่ 4 - 5 เขาก็เดินมาด่าทอมาสาปแช่งจุดธูป ก็งงมาก นั่งอยู่บ้าน เขามาด่าสาปแช่ง ขอให้ฉิบหาย เอาพริกเอาเกลือมาคั่ว ก็นั่งดูกับแม่ เขาเอามาคั่วให้เราฉุน สาปแช่งเรา เราก็ไม่ถือสาว่าเขาเป็นย่า เราก็เฉย วันหลังก็เดินมาด่าอีก มาด่าวันนึงหลายรอบเราก็ตัดสินใจเดินไปบอกอาที่ชื่อบุญส่ง เดินไปถึงบ้านเขา บอกว่าอาที่ย่าเอาไปให้หนูดูหวยมีแค่ 3 ใบนะ มีแค่ 599 กับ 609 แล้วหนูไม่ได้ดูคนเดียวด้วย พี่ใจดูด้วย อยู่บ้านก็หลายคน ไม่ใช่มีแค่หนู



เขาเป็นพยานให้ได้มั้ย?
แสงทอง : ตอนไปโรงพักค่ะ

แล้วยังไงต่อ?
แสงทอง : จากนั้นเดินกลับมาบ้าน อยู่ได้อีกวันที่ 8 แต่ไม่รู้ว่าวันที่เท่าไหร่ ตร.มาตามที่บ้าน บอกว่าไหนคนไหนชื่อแสงทอง เอาลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 เขาไป ไปโรงพักหน่อย อ้าว ไปก็ไป เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ใจ

เลขอะไรที่เขาเอามาให้ดู?
แสงทอง : 599 สองใบหนีบติดกัน แล้วก็ 609 ใบเดียวค่ะ

ที่เหลือเขาไม่ได้ให้คุณดูเหรอ?
แสงทอง : ไม่เห็นเลยค่ะ

ยายจี่ : ทั้งหมด 7 ใบเลย สาบานที่ไหนก็ได้ อีนี่ตอแหล มันเอาไปกดๆ มันคืนมา 5 ใบ อีก 2 ใบมันเก็บเอาไว้ ตอนนั้นก็ทวง ไม่ได้ตอแหลเลย ให้ตายโหงตายห่-

ยายจำได้ทั้งหมดใช่มั้ย ยายอายุเท่าไหร่?
ยายจี่ : 97

ลูกชาย : 93

ยายจี่ : 97 ฉันอ่อนกว่าในหลวงร.9 สามปี

พอทวงเขาไม่คืนเหรอ?
ยายจี่ : ไม่คืน ลูกชายกับหลานบอกให้คืนให้ เพราะหวยอยู่ที่มัน 2 ใบ ไม่ยอมคืนให้เลย

รู้มั้ยสองใบถูกรางวัลที่ 1 เท่าไหร่?
ยายจี่ : ฉันไม่รู้

12 ล้าน?
ยายจี่ : เขาถึงอุบไว้ไง ดีใจตื่นเต้น อย่าให้พูด ฉันปวดหัว (ก้มหน้า) คนโกงกับไม่โกงหน้ามันผิดกัน

ทางนี้เขายืนยันไม่ได้เอาหวยยายไป ยายจำผิดหรือเปล่า?
ยายจี่ : หึ! เจ้าพระคุ้ณณ ตอนหวยออก มึงนอนเปลอยู่นะ

พี่งิ้ม ลูกสะใภ้ เชื่อมั้ยฝั่งนี้เอาหวยเขาไปจริงๆ?
งิ้ม : ฟังแต่ย่าพูด น้องส่งเขาโทรไปบอก ไปเล่าให้พี่ชายกับเจ๊ฟัง ว่าย่าเครียดจัด ไปให้เขาตรวจลอตเตอรี่ แล้วได้มาไม่ครบ ว่าถูกรางวัลที่ 1 ฉันก็บอกให้ตรวจให้ดี ไม่รู้ย่าทำหล่นหายหรือเปล่า เขาก็ยืนยันว่าไม่ได้ทำหล่น แต่ให้ตรวจ 3 ใบ หรือ 7 ใบตอบไม่ได้

พี่บุญส่ง เห็นมั้ย เขาเอาไปให้ตรวจกี่ใบ?
บุญส่ง : ตอนเช้าอยู่ 7 ใบ ในกระเป๋ายาย

เรารู้ได้ไงว่าเขาส่งไปให้ทั้ง 7 ใบ?
บุญส่ง : เขาใส่ในกระเป๋าทั้ง 7 ใบ ตอนเช้าที่เห็นอยู่

แล้วเชื่อมั้ยว่ามีเลข 843019?
บุญส่ง : ไม่เห็นครับ แต่รู้ว่าเขานับอยู่ 7 ใบ ตอนเช้า

ฝั่งพี่ขวัญอ่อน พี่เป็นคนขายลอตเตอรี่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น?
ขวัญอ่อน : วันนั้นไปเก็บฌาปนกิจของหมู่บ้าน แล้วพอดียายถามว่าหวยยังอยู่มั้ย ก็บอกว่ายังอยู่ เขาบอกเอาเลขอะไรก็ได้ให้เขาสองใบ ก็เลยดึงให้เขา หยิบขึ้นมาดู มี 019 อยู่ แต่เลขหน้าจำไม่ได้นะคะ



ยืนยันว่าขายไป แล้วได้ดูต้นขั้วมั้ย?
ขวัญอ่อน : ไม่ได้ดูค่ะ เราเช็กไม่ได้ เพราะมันไม่ได้เรียงเหมือนแต่ก่อนค่ะ

ต้นขั้วก็ไม่รู้ใช่มั้ย มันเป็นรางวัลที่ 1 หรือเปล่าไม่รู้ แต่พี่ยืนยันเป็นพยานได้ว่าพี่ขายเลขลงท้าย 019 ให้ยายจี่ไป แล้วตอนนี้เลข 019 มันอยู่ที่ไหน?
ขวัญอ่อน : ขายจริงค่ะ

ยายไปลืมที่ไหนมั้ย?
ยายจี่ : ไม่ลืม อยู่ในกระเป๋า มันเอาไป

แสงทอง : ย่าแน่ใจได้ไงว่าหนูเอาไป วันที่ย่าไปให้ปากคำที่โรงพัก ย่าบอกว่าจำไม่ได้ว่าข้างหน้าเลขอะไร ย่าจำได้แค่ 3 ตัวท้าย

ยายจี่ : มึงไม่ต้องพูดเลย หมั่นไส้ว่ะ

เราไม่พูดถึงรางวัลที่ 1 ก่อนนะ แต่ตอนนี้คนนี้ยืนยันมาแล้วว่าเขาขายเลข 019 ให้กับยายสองใบ แต่ตอนนี้มันอันตรธานหายไป คุณเห็นมั้ยเลข 019?
แสงทอง : ไม่เห็นเลยค่ะ มีแต่ 599 กับ 609 สามใบจริงๆ

ทำยังไงพี่รณ?
ทนาย : ต้องไปดูต้นขั้วว่ามีรางวัลที่ 1 เข้ามั้ย

ยายจี่ : ไม่ต้องไปฟังมัน ฟังฉันพูด มันเป็นคนเอา จะไปรับตรงๆ ได้ไง ก็มันคนเอาไป ฉันเอาไปฉันก็ไม่รับ ฟังฉันพูด ฉันให้มันไป 7 ใบ มันคืน 5 ใบ อีก 2 ใบมันไม่คืน ไม่ต้องไปฟังหรอก มันไม่รับหรอก

ยายให้เขาสาบานด้วย?
ยายจี่ : ไปสาบานที่โบสถ์วัดหนองขอน อยู่ข้างนอกไม่มีธูป แต่ให้เขาพูดตามว่าถ้ามึงเอาไป ก็แช่งมันนั่นแหละ ถ้าใครเอาหวยไปก็ให้เอาคืนมา แล้วก็แช่ง ให้พูดตาม มันไม่พูด

จะให้เขาพูดว่าอะไร ถ้าเอาหวยไปขอให้มีอันเป็นไป?
ยายจี่ : ใช่ แต่มันไม่พูด

แสงทอง : พูดค่ะ หนูมีคลิปเสียงค่ะ ที่สาบานกับเขาตรงหน้าโบสถ์ เพราะพี่สาวของคุณบุญส่งก็ไปด้วย คุณบุญส่งก็ไปด้วย เรียกอาขึ้นไปฟังด้วยกัน

ยายจี่ : หมั่นไส้ เห็นหน้าเขามันเย็นไม่ได้

แสงทอง : วันที่ไปจุดธูปสาบาน คุณบุญส่งก็ไปด้วย ลูกสาวเขาคนชื่อนีก็ไปด้วย ก็เรียกบุญส่งไปฟังด้วยกัน จะได้รู้ว่าพูดจริงไม่จริง แต่เขาไม่ขึ้นไป ลูกสาวคนชื่อนีก็ขึ้นไป จุดธูปสาบานต่อหน้าลูกสาวเขา เขาก็ได้ยิน

เลขหายไป 019 พี่มองยังไง?
บุญมี : ผมก็ว่าแม่ผมไม่โกหกครับ เชื่อว่าแม่ผมไม่โกหก

ทำไมคิดว่าใบนั้นเป็นรางวัลที่ 1?
บุญมี : เพราะเขาไม่คืนครับ ถ้าไม่ถูกเขาก็ต้องคืนสิครับ ผมคิดแบบนั้น แต่ไม่ได้โทษเขาเอาไปนะ ถ้าเขาเอาไปตรวจจริง ถ้าถูกก็คงไม่คืน

ญาติแสงทอง : อยู่ราชบุรี จะรู้ได้ไง

บุญมี : ก็น้องโทรบอกครับ

เราแค่ฟังเฉยๆ ?
บุญมี : ใช่ครับ

พี่บุญส่ง พี่เองก็ไม่ได้ยืนยันว่าถูก?
บุญส่ง : รู้แค่ตัวท้ายครับ

เพราะอะไรยายถึงซื้อตัวนี้?
บุญส่ง : เขาเคยฝัน พอดีเขามาขายก็เลยซื้อ เขาฝันถึงพ่อที่ตายไปแล้ว อายุตอนเสีย 91 19

พี่บุญส่งก็ไม่เห็นเลข ฟังจากยายคนเดียว?
บุญส่ง : ครับ

ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าถูกรางวัลที่ 1 จริงมั้ย ณ วันนี้ยืนยันว่าเลข 019 มีอยู่จริง แต่ไม่รู้อยู่ไหน ตัวหน้าจำไม่ได้อีก?
ขวัญอ่อน : ถูกไม่ถูกไม่รู้

สามารถหาได้มั้ย?
ขวัญอ่อน : ก็ไม่รู้ ต้องถามทนาย

ทนาย : สามตัวหน้าซ้ำกันมั้ย

ขวัญอ่อน : ไม่รู้ไงคะ เพราะหวยมันหลากหลายมา

ทนาย : แสดงว่าถ้ายายถูกรางวัลที่ 1 อาจเป็นแค่ใบเดียว

ขวัญอ่อน : ไม่ เป็นชุดสองใบ ตัวหน้าเหมือนกันเพราะเป็นหวยชุด เราขาย 019 แต่เลขหน้าไม่รู้

ทนาย : ต้นขั้วก็มีสิงั้น ต้นขั้วแค่ 300 ใบ เปิดแป๊บเดียวก็รู้แล้วมั้ง



แล้วทำไมพี่ไม่เปิดดู?
ขวัญอ่อน : เราเช็กเองไม่ได้ค่ะ เลขหน้าไม่ได้เรียงกันมา มันคละๆ กันไป

ก็ต้องไปหาดูว่ามีหรือเปล่า?
ขวัญอ่อน : มันมีอยู่ 3 กล่อง ก็ต้องไปตรวจทั้งหมดใช่มั้ยคะ

เดี๋ยวเขาต้องไปหา ว่ามีเลขหรือเปล่า แต่พี่ขายแน่ๆ 019 พี่จำได้เหรอ?
ขวัญอ่อน : จำได้ค่ะ เลขเหลือน้อย เป็นวันที่ 1 หวยออกวันที่ 2 ยายซื้อหวยก็เลยหยิบมาดู ก็เลยจำได้ตรงนั้นค่ะ ว่าเป็นเลข 019

ถ้าขายไปจริงๆ มันหายไปไหน ยายบอกจะเอาเอง หรือแม่ค้าหยิบให้เอง?
ขวัญอ่อน : เขาบอกว่าเอาเลขอะไรก็ได้ ก็หยิบให้เองค่ะ ไม่ได้เลือก

ยายจี่ : บอกเขาให้หยิบมา

แม่ค้าหยิบให้เอง ยายไม่ได้เป็นคนบอก แสดงว่าไม่ได้ซื้อจากความฝันสิพี่?
บุญส่ง : เขาเคยพูดอยู่ เขาซื้อมาตลอด แล้วมันตรงกันพอดี

มันบังเอิญกับสิ่งที่ยายฝันเหรอ?
บุญส่ง : มันตรงพอดี ก็เลยไม่เปลี่ยน

ขวัญอ่อน : อันนี้เราไม่รู้ค่ะ

ทะเบียนรถล่ะ?
บุญส่ง : รถผมครับ 8430 เขาก็ซื้ออยู่เรื่อย

พี่เป็นลูกชาย ทำไมพูดงงแบบนี้?
บุญส่ง : เขาก็ซื้ออย่างนี้ (หัวเราะ)

ยายจี่ : มึงเอาไปหน้าด้านที่สุด

จะอยู่กันยังไง?
ยายจี่ : หมั่นไส้

พี่สมจิต : จะปิดถนนเลย

สามีเป็นหลานของยาย เป็นอะไรกับพี่บุญส่ง?
พี่สมจิต : ไม่นับถือบ้านนี้เลย โกรธมาก

ยายจำได้มั้ยว่ามันคือรางวัลที่ 1 ?
ยายจี่ : ได้สิ

ยายรู้ได้ยังไง?
ยายจี่ : จดเอาไว้ไง

แล้วใครจดไว้?
ยายจี่ : ไม่รู้

ลายมือใครที่ยายโชว์ให้นักข่าวดู ตกลงของใคร?
งิ้ม : แม่เขาให้ดู เขาว่าเขาเขียน

ยายเขียนให้ดูหน่อย?
ยายจี่ : (เขียน)

พี่ยืนยันว่ายายเขียน?
งิ้ม : เขาเอามาให้ดูบอกว่าเขาเขียน

ลายมือใคร?
บุญส่ง : ที่เขาเขียนอยู่ไหนไม่รู้

งิ้ม : ถ้าแม่เขาเขียนเขาเขียนไม่สวยแบบนี้



ซ้ายมือใครเป็นคนเขียน ที่ยายบอกว่ายายจดเลขนี้ไว้ เลยมั่นใจว่าเลขที่เขาเอาไปเป็นเลขนี้ แต่พอเขียนออกมาลายมือไม่ตรงกัน ใครเขียนให้ยาย?
ยายจี่ : ไม่รู้

งิ้ม : แม่เขียนเองเปล่า

ยายจี่ : บางทีก็เขียนกง บางทีก็เขียนไม่กง

ในกระเป๋าใครเขียน?
ยายจี่ : อาไอ้นี่เขียน มันฟังหวยออกก็เขียนมาให้

แต่ตอนนี้ข่าวออกมาว่ายายจำได้ว่าถูกรางวัลที่ 1 เพราะยายจดเอาไว้ แล้วเอามาเปรียบเทียบผล เลยมั่นใจว่าถูก แต่ลายมือไม่ตรงกัน แล้วตกลงใครเขียน?
ยายจี่ : หวยออก อาไอ้นี่เขียนให้

019 หายไปไหน?
ยายจี่ : อีนี่เอาไป

ไม่คิดว่าลูกชายเอาไปเหรอ?
ยายจี่ : ลูกชายไม่เกี่ยวเลย มันทำไร่ไปโน่นไปนี่ ซื้อมาไม่ให้ลูกชายเห็นเลย ได้เงินเดือน เดือนละ 2 พัน เดี๋ยวมันจะบอกว่าไม่ซื้อกับข้าว ซื้อหวยหมด ก็ซื้อหวยจริง

แสงทอง : เราไม่ได้เอาก็ยืนยันว่าไม่ได้เอาค่ะ เราเห็นแค่นั้นค่ะ ตั้งแต่วันที่ขึ้นโรงพักก็จะไม่นับถือทุกคนเลยค่ะ จากที่เรารักเขา เราเสียใจ เราเอาข้าวให้ย่ากินทุกวัน ทุกเช้าเขาจะเดินถือไม้ไปหกโมงเช้า จะไปนั่งที่แคร่ทุกเช้า ตื่นเช้ามาชงกาแฟ เอาข้าวให้กินทุกเช้า

ยายจี่ : ถึงได้เชื่อใจมันไง มันให้กินเรื่อย

แสงทอง : ลองคิดดูว่าเราจะทำได้เหรอคะ หนูทำไม่ได้อยู่แล้ว นิสัยเราไม่เคยลักเล็กขโมยน้อยของคนอยู่แล้ว

ยายจี่ : มันให้กินเรื่อย ไม่ขี้เหนียว ถึงได้เชื่อใจมันไง

ยายฟังเสียงเขาสาบาน เขาสาบานเสียงดังมาก ที่ยายบอกว่าเขางึมงำๆ?
ยายจี่ : ไม่ได้ยิน

เขาบอกเขาไม่ได้เอาไป?
ยายจี่ : โอ้โห (ยกมือไหว้) ไม่ต้องพูดแล้ว เงียบเลย มันเอาไป แล้วบอกว่าไม่ได้เอาไป

ถ้าตร.บอกเขาไม่ได้เอาไปล่ะยาย?
ยายจี่ : เงียบเหอะ ไม่ต้องพูด ถ้าไม่ได้เอาไป มันหายไปไหน มันเอาไปจริงๆ

ยายเอาไปซ่อนหรือเปล่า?
ยายจี่ : โอ้โห มันคืนมาให้ 5 ใบ อยู่ที่มัน 2 ใบ มันจะเอาก็เอาไปเถอะ รางวัลที่ 1 กูไม่เอาหรอก ไปเล๊ย ไม่เอา พูดกลับกลอก พูดกงๆ

จะเป็นลมมั้ย?
ยายจี่ : ไม่เป็นลมหรอก หมั่นไส้มัน คนหน้าด้านๆๆๆ หมั่นไส้จริงๆ หมั่นไส้เต็มที่เลย โมโห ถ้าถูกรางวัลที่ 1 ให้เลย แสนนึง ให้ทนาย 1 แสน ไม่โกหก

ซื้อหวยใต้ดินมั้ย?
ยายจี่ : ซื้อบ้างไม่ซื้อบ้าง ซื้อก็ซื้อตามใบหวยที่ซื้อ

พี่รณเคลียร์สิ?
ทนาย : ยายรู้ว่าตัวเองถูกรางวัลเมื่อไหร่ ใครบอกยายว่าถูกหวย

ยายจี่ : ทำไมต้องมาบอก เรารู้อยู่แล้ว เขียนเอาไว้ก็รู้อยู่แล้ว

แต่มันไม่ใช่ลายมือยาย ที่ยายพกไว้?
ยายจี่ : อาไอ้นี่เขียนมา

แล้วยายรู้ได้ไงว่าถูกรางวัลที่ 1?
ยายจี่ : ก็เขียนเอาไว้ก่อนแล้วใบนึง

ใบนั้นอยู่ไหน?
ยายจี่ : ตร.หาว่าทำไมเขียนใบนี้ใบเดียว ก็ฉันชอบใบนี้ ฉันก็เขียนใบนี้ รื้อไปรื้อมา ไปหมดแล้ว

มีลูกหลานบอกมั้ยว่ายายถูกรางวัล?
ยายจี่ : ไม่มีใครบอก หลานเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่ บอกว่าติ๋มๆ กูถูกหวย แต่ถูกโกงไปแล้ว ทำยังไงจะได้คืน แต่กูถูกแน่ๆ

มีพยานมั้ย?
ยายจี่ : ไม่มีพยานหรอก

ตอนเขาตรวจให้ มีใครอยู่บ้าง?
ยายจี่ : ลูกชายนอนอยู่ ลูกสะใภ้เย็บดอกไม้อยู่ หลานก็เดินไปเดินมา แล้วยังถามเลยว่าทำไมไม่คืนให้อีก 2 ใบ

ไปค้นบ้านค้นตัวเขามั้ย?
ยายจี่ : ไม่เคยค้นหรอก

ถ้าหากเรื่องนี้พิสูจน์แล้ว เขาเอาต้นขั้วไปเช็กแล้วมันไม่มีรางวัลที่ 1 ที่เขาขายให้ หรือเขาไปเช็กที่กองสลากทางนี้ไม่เคยเอาไปขึ้นเงินยายจะทำยังไง ถ้าเขาไม่ได้เอาไปจริงๆ?
ยายจี่ : ถ้าไม่ได้เอาไปแล้วจะไปอยู่ที่ไหน คนเอาไปไม่รับหรอก (ทุบโต๊ะ) มันเย็นไม่ได้ เห็นหน้ามันหมั่นไส้ ขอโทษที

พี่บุญส่ง ถ้าหากเขาไม่ได้เอาไปจะทำยังไง ไม่กลัวเขาฟ้องกลับเหรอ?
ยายจี่ : ฟ้องมาเลย อีหน้าด้าน ฟ้องมา

พี่งิ้มถ้าเขาไม่ได้เอาไป จะทำยังไง?
งิ้ม : แม่ก็ต้องคิดดูว่าแม่ไปทำหล่นเปล่า ถ้าเกิดตรวจต้นขั้วหรืออะไรอย่างนี้

ทนาย : เดี๋ยวไปให้เขาดู ถ้าสามชุดนี้ปรากฏว่าคนถูกรางวัลเขาเอาไปขึ้นแล้วไปขึ้นจังหวัดอื่น ไม่ไช่ที่กาญจนบุรี แปลว่ายายไม่ได้ถูกนะ ให้พี่หนุ่มสรุปให้ฟัง (หัวเราะ)

ถ้าพิสูจน์ออกมาแล้ว ลอตเตอรี่ไม่ใช่ของยาย ยายเข้าใจไปเอง จะทำยังไง?
ยายจี่ : มันเอาไปจริงๆ

ถ้าเป็นคนอื่นเอาไปขึ้นไม่ใช่คนนี้?
ยายจี่ : ก็ให้ไปจับคนอื่นสิ คนนี้ไปให้คนโน้นขึ้น ก็ไปจับคนโน้น มันไม่กล้าขึ้นหรอก ก็ให้พี่น้องขึ้น หน้าด้านจริงๆ ขอออกข้างนอกได้มั้ย จะไปแล้ว หมั่นไส้

งิ้ม : อยากให้เอาต้นขั้วไปตรวจ ถ้าไม่มีก็จบ

ทนาย : แล้วแม่เราล่ะ

งิ้ม : ก็ต้องไปพูดกับแม่

พี่สมจิต : ก็ให้ลูกๆ รับผิดชอบไปสิ พาเขามาทำไม

บุญมี : ก็เขาเรียกมา

พี่สมจิต : แล้วไปแจ้งความทำไม เอาบัญชีพวกผมไปตรวจสอบทำไม

แสงทอง : ถ้าไม่ไปแจ้งความ ทำไมตร.ต้องขอตรวจดูบัญชี ขอดูหลักฐานของเราทำไม บัตรประชาชนถ่ายไปทำอะไรทุกคนในบ้าน

งิ้ม : ทางนี้ก็โดนเรียกตรวจเหมือนกัน

พี่สมจิต : ถามตร.แล้ว ตร.บอกมีคนแจ้ง

งิ้ม : จะพูดให้ฟังว่าที่ไปแจ้งคือลอตเตอรี่หล่นหาย เพราะแม่บอกว่าตรวจ เราก็พูดเองว่าไประบุคนนั้นคนนี้ไม่ได้ ทีแรกอาส่งกับแม่ไปแจ้ง ตร.ไม่รับแจ้ง เราก็เลยไปแจ้งหายเพื่อมาดูใบ

พี่สมจิต : แล้วเขามาตรวจสอบบัญชีเพื่ออะไร



ฝั่งนี้ถ้าไม่เป็นอย่างที่อีกฝั่งพูด จะแจ้งความกลับ?
แสงทอง : ใช่ คนที่เกี่ยวข้อง

คนที่ยืนยันว่าคุณเอาลอตเตอรี่ไป เช่น พี่ส่ง พี่บุญมี?
บุญมี : ผมไม่ได้ยืนยันว่าเขาเอาไป ผมแจ้งลอตเตอรี่หาย

แสงทอง : ก็คนที่แจ้งค่ะพี่หนุ่ม

ไปแจ้งว่าใครเอาไป?
พี่สมจิต : แล้วตร.เรียกตัวพวกผมได้ยังไง

แต่คุณพูดใช่มั้ยว่าสงสัยใคร?
บุญมี : ผมไม่ได้สงสัยใครเลย

ทนาย : เวลาแจ้งความลอตเตอรี่หาย จะมีสองกรณี คือระบุตัวตนไปเลยว่าคนนี้เอาไป ลักทรัพย์ ลักลอตเตอรี่ ยักยอกลอตเตอรี่ไป กับอีกอันที่บอกว่ามันหาย ไม่รู้ใครเอาไป แต่พอไปแจ้งหาย ตร.มีการสอบปากคำใช่มั้ยว่าสงสัยว่าใครเอาไป

บุญมี : ผมไม่ได้บอกเลย

ทนาย : ถ้าไม่สงสัยไม่มาตรวจอยู่แล้ว แต่อันนึงเขากำลังหาว่ายายของหายจริงหรือไม่ ถ้าหายเขาก็แจ้งเรื่องลักทรัพย์ต่อ ก็เป็นคดีอาญาได้ เพราะเราแจ้งของหายไว้ แต่หายจริงหรือไม่ ถ้าหายไม่จริงก็ผิดทางอาญาเหมือนกัน

บุญส่ง : ก็หายจริงสิครับ

งิ้ม : เราไม่ได้บอกว่าใครเอาไป แล้วเขาก็ตรวจสอบเราด้วย

แสงทอง : วันนั้นตร.ไปตามที่บ้านบอกว่าเขาไปแจ้งความ คนไหนชื่อแสง หนูก็บอกว่าหนูค่ะ

คุณไปแจ้งใช่มั้ย?
บุญส่ง : แจ้งแต่เขาไม่รับแจ้ง บอกว่าคนนี้เอาไปตรวจ แต่ไม่ได้เอามาคืน เขาเลยไปตามให้มาคุยกันที่โรงพัก

ทนาย : ลูกหลานรับมอบอำนาจจากยาย ยายไม่ได้ไปให้ปากคำเองใช่มั้ย แปลว่าเราเป็นคนให้ตร.ลงบันทึกถ้อยคำเอง

งิ้ม : ย่าไป

บุญมี : เขาจะเป็นลม เลยไม่ให้ขึ้นไป ชื่อแจ้งความเป็นชื่อผมเอง แต่แจ้งแทนเขาว่าลอตเตอรี่หาย ไม่ได้บอกว่าคนนั้นคนนี้เอาไป

แจ้งว่าทางนี้เอาไปตรวจให้เพราะยายบอก?
ทนาย : ตอนนี้ต้องให้ตร.กาญจนบุรีเขาสรุปมาก่อนว่าลอตเตอรี่มีจริงมั้ย อย่าเพิ่งไปบอกว่าใคร ยายอาจมี 12 ล้านก็ได้ อาจอยู่ที่บ้านก็ได้ แต่ถ้าไม่เจอต้องอธิบายให้ยายเข้าใจ ใช้เวลาไม่นานหรอก ตร.กาญจนบุรีไปที่กองสลากก็รู้แล้วว่าใครขึ้นไม่ขึ้น

ลูกๆ ควรต้องอธิบายให้ยายฟังด้วย ว่าถ้าสุดท้ายไม่ได้เป็นอย่างที่แกคิดหรือพวกคุณคิด มันจะมีผลตามมา ต้องเผื่อใจไว้ด้วย ไม่งั้นระนาวนะ?
งิ้ม : งิ้มคิดอยู่แล้วว่าถ้าไม่เป็นเรื่องจริงก็จะเป็นอย่างที่คุณหนุ่มบอก แต่เขาบอกว่าหายก็เลยแจ้งหาย

ถ้ามีคนอื่นเอาลอตเตอรี่ไปขึ้นแล้วไม่เกี่ยวกับเขาเลย พวกคุณจะทำยังไงกับเขา?
งิ้ม : เราไม่ได้ระบุไว้นี่ เราบอกแจ้งหาย

ทนาย : มันเคยมีที่บอกว่าไม่ได้ระบุ ทำไมต้องรับผิดชอบด้วย แต่ตร.ไปค้นบ้านหมดเลย ทีวีก็ไปสัมภาษณ์หมดเลย

ยายจี่ : มึงเอาไปก็รับตรงๆ ทำให้เขาเดือดร้อนแท้วะ

ทนาย : ผมอยู่ในคดีหวยหลายอัน มีทั้งถูกจริง ถูกไม่จริง มีบทสรุปของมันอยู่ว่ายังไง แต่อันนั้นคนขายเขายืนยันว่ารางวัลที่ 1 แน่นอน แต่อันนี้คนขายไม่กล้ายืนยันด้วยซ้ำ แล้ว 019 เขาเห็นคนเดียวนะ คนในบ้านไม่เห็นเลยว่าใช่หรือเปล่า

ทุกคนฟังจากยายคนเดียว กับแม่ค้าที่บอกว่ามี 019?
ทนาย : แต่ถ้าจะบอกว่าไม่ใช่เรื่องจริงเลย แม่ค้าก็บอกว่า 019 เป็นเราก็ให้ตรวจ เกิดยายได้ 12 ล้านขึ้นมาก็เป็นสิทธิ์ของยาย มันมีประเด็นอยู่ไม่ใช่ลอยๆ ขึ้นมา มีแม่ค้ามายันว่ามี 019 มันไม่เท็จหรอก แม่ค้ายืนยันว่าขาย 019 ก็ต้องไปพิสูจน์กัน จำผิดจำถูกเดี๋ยวไปไล่กันดู มันระบุได้ ไม่ได้แปลว่าแม่ค้าผิดอะไรนะ เราก็ขายปกติของเรา

ถ้าเช็กแล้ว เลขที่ออกมา 843019 วันที่ 2 พ.ค. 66 ถ้าเช็กแล้วทางนี้ไม่ได้เอาไป คนอื่นเอาไปขึ้นเงิน ไม่เกี่ยวกับทางนี้ ต้นขั้วที่ไปเช็กไม่มีเลขนี้จริงๆ ใครรับผิดชอบก็ว่ากันไป สองถ้ามีรางวัลที่ 1 ก็ต้องไปไล่เช็กว่าใครเอาไป ยายทหล่นที่ไหนหรือเปล่า หรือต้องไปพิสูจน์หรือเปล่า?

ทนาย : ต้องไปดู ถ้าไม่ถูกก็เป็นแค่กระดาษ ไม่มีมูลค่า

ยายจี่ : มันไม่เอาไปใครจะเอาไป เห็นอยู่กับตา

ทนาย : ใครทำให้ยายเข้าใจว่าถูกรางวัล

ยายจี่ : เมื่อยปาก หยุดพูดเถอะ เงียบ เกลียดมัน ไม่อยากจะพูด ทำให้คนเดือดร้อนหมด

เขาเอากาแฟให้กินนะ?
ยายจี่ : อันนั้นก็มีบุญคุณดี แบบนี้แหละถึงได้เชื่อใจมันไง เอาอะไรมาให้กินก็ไม่กินทั้งนั้น จะไม่คบด้วย ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนหมด ต้องเสียเงินเสียทองมา เพราะมันคนเดียว

ไม่เสียเดี๋ยวจ่ายให้ ถูกให้ผมเท่าไหร่?
ยายจี่ : ถ้าถูกรางวัลที่ 1 ให้ล้านนึงเลย เอาไปเลย

ถ้าไม่เป็นตามที่เขาพูด?
แสงทอง : ขอดำเนินคดี แจ้งความกลับค่ะ ความเป็นญาติไม่มีแล้วค่ะ ไม่มีเลยตั้งแต่วันที่เอาขึ้นโรงพักแล้วค่ะ ตัดเลย ถ้าเขาคิดว่าเราเป็นลูกหลานเป็นญาติ ก็ต้องมาคุยกับเราสิพี่หนุ่ม

พี่สมจิต : เขาต้องปรึกษาก่อนเอาเราขึ้นโรงพัก