4 คนบนเรือแจงข้อข้องใจ "แตงโม" ตกเรือเสียชีวิต

แล้วโมตกเรือกี่โมง 

แซน : ประมาณ 4 ทุ่มครึ่งนิด ๆ 

หลังจากนี้เกิดอะไรขึ้น

กระติก  : หนูไม่ทราบ  ตอนเกิดเหตุหนูนั่งดูวิวแล้ว ความจำสุดท้ายที่จำได้ คือเขาถามหาโทรศัพท์กับหนู ส่วนใหญ่เราจะใช้เวลาอยู่ด้านหน้า หนูนั่งทับอยู่ เขาก็บอกเอาไว้ตรงนั้นแหละ จากนั้นหนูก็เอาใส่ไว้ในกระเป่า

ปอ : ผมไม่เห็นเลย ผมยืนอยู่ด้านหน้า จุดนั่งเรือสบายสุดคือหัวเรือ เพราะเราดูวิว กับลม ฟิลลิ่งคือมองไปข้างหน้าอย่างเดียว ผมอยู่ข้างพวงมาลัย ช่วงที่โมถ่ายเราไม่ได้มองตอนโมเดินสวย มันมีช่องกลางระหว่างเรือ ผมไม่เห็นจริงๆ 

จ๊อบ  : เห็นครับ เดินผ่านผมไปเฉย ๆเขาไปท้ายเรือ แต่ไม่ได้กวาดสายตาว่าพี่โมเขาไปทำอะไร

หลังจากนั้นเขาเดินไปหาคุณ (แซน) เขาบอกคุณว่าอย่างไร 

แซน : ขอทำธุระส่วนตัวสักครู่นะ  (ภาษาเพื่อน) ขอกูฉี่แป๊บนึงนะ แล้วเขาก็นั่งลงไปเลย แซนก็ยังไม่ได้บอกให้หยุดเรือหรืออะไร ตอนนั้นแซนก็นั่งเล่นมือถือไปเรื่อย ตอนก่อนนั่งจับ 2 มือ หลังจากนั้นไม่ได้สังเกต รู้สึกตัวอีกทีตอนจะลุก เหมือนเขาทิ้งน้ำหนักมาที่แซน แซนก็ตกใจง่าย เพราะตรงนั้นไม่มีที่จับ แซนบอกเขาว่าขอกูตั้งหลักแป๊บนึง เขาไม่ได้ตอบ แต่พยักหน้า เหมือนเขาจะเสียหลัก และเซไปทางด้านซ้ายของเขา เขาก็ไปเกาะตรงนั้นและพลิกตกลงไปต่อหน้าเลย

คุณคว้ามั๊ย

แซน :  ไม่ถึงค่ะ  เอื้อมไม่ถึง

เขาฉี่มั๊ย

แซน : ฉี่ค่ะ 100%  ก็ใช้เวลาสักพักหนึ่ง จากนั้นเขาพยายามลุกขึ้นมา และใช้แซนเป็นที่พยุงบอกว่าขอแซนตั้งหลักแป๊บนึง (จากนั้นได้มีการจำลองเหตุการณ์) 

หลังจากนั้นทำยังไง

แซน : ก็พยายามตะโกน

จ๊อบ : ผมได้ยินก็พยายามตะโกนต่อว่าพี่โมตกน้ำ  ๆ หยุด ๆ กลับ ๆ ในระหว่างนั้นผมก็พยายามหันไปมองว่าพี่โมอยู่ตรงไหน พอวกเรือกลับจะได้รู้ว่าอยู่ตอนไหน  แต่มันก็มืดมาก (จากนั้นเปิดคลิปแตงโม) 

กระติก : ถ่ายคลิปเขา เขาไปเปิดให้ทุกคนฟัง แต่พอดีเขานั่งอยู่พอดี หนูก็บันทึกภาพให้เขา ตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ตอนออกจากร้านอาหารไปสะพานพระราม 8 เขาไม่เมาแน่นอน

ตามหานานแค่ไหน 

ปอ: ตั้งแต่เกิดเหตุ 4 ทุ่มกว่า  เราหาจนถึงตี 1   ส่วนกระติกไปอยู่ที่ท่าเรือ

กระติก : หนูได้ยินคนอื่นโทรหา 191 แล้วหนูทำอะไรไม่ถูก มีรุ่นพี่ส่งเบอร์มาหนู ๆ ก็เลยคอนแทคเขาก่อนเลย  ติกบอกทุกคนไม่ให้พูดเรื่องไปฉี่ โมเป็นดารา จะไปบอกว่าคนอื่นฉี่ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องภาพลักษณ์

ปอ : ผมบอกไม่ได้ถ้าเมคจะมีปัญหา ฉี่ก็คือฉี่

ถามตรง ๆ ณ วันนี้ไป 6 คนตายไป 1 คนตายพูดไม่ได้ มี 5 คนบนเรือไม่รู้แต่งเรื่อง สร้างหลักฐานหรือเปล่า จะตอบว่าอย่างไร เพราะคนตายพูดไม่ได้ 

ปอ : อย่างที่พี่หนุ่มบอกคนตายพูดไม่ได้ ผมไป 6 กลับมา 5 คน ถ้ ถ้าเราจะเตี๊ยมกัน เราบอกเฮ๊ยโมพลัดตกน้ำ เราจะมาพูดทำไมว่าโมฉี่ให้เป็นประเด็น แต่เราอยากพูดความจริงว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแซนเราให้ฟัง เราก็ต้องบอกว่าโมฉี่   

รูปที่ผู้ชายคนหนึ่งใส่เสื้อขาดนี่คือใคร

จ๊อบ :  ภาพนั้น คือผม ผมติดทุ่นอยู่ ไม่ได้ทำร้ายแตงโม บนเรือผมเหมือนน้องสุด ผมก็คอยติดทุ่นเวลาทำอะไรก็ตาม  ตั้งแต่เหตุการณ์ยังไมได้ซักเลย (โชว์เสื้อ) ไม่มีรอยขาด  ผมขาลุยอยู่แล้ว ผมเอาตัวไปแนบกับหน้าเรือและเอนไปเลย  บางจังหวะมือผมยังจุ่มน้ำเลย อย่างพวกพี่ปอจะตะโกนโม ๆ  ผมแทนจะเอาหน้าให้เห็นผิวน้ำให้มากที่สุด ผมเป็นคนดำน้ำ  หลังจากนั้นผมก็นั่งเจ็ตสกีตามหากับกู้ภัย และวันหลังก็ได้ไปออกตามหาอีกกับพี่เบิร์ต

วนหานานมั๊ย

กระติก 2-3 ชม.

เทียบท่ากี่ครั้ง

ปอ : เทียบท่า 2 ครั้ง 

แซน : ขอโทษกู้ภัยที่พูดจาไม่เหมาะสม หรือมารยาทไม่ดีใส่ 

กระติก : เทียบท่าครั้งที่ 2 กระติกมากับพี่เบิร์ตเพราะปวดหนัก จากนั้นมาที่อู่จอดเรือและเรียกเพื่อนมาช่วย ทั้งนี้ขอโทษคุณแม่ด้วยที่ใช้คำพูดไม่เหมาะสมกับคุณแม่ที่บอกว่าไม่ได้แจ้งเพราะคุณแม่ว่ายน้ำไม่ได้ ความจริงไม่ได้ต้องการสื่อแบบนั้น

ปอ : หลังจากนี้ผมจะไปหาคุณแม่ ผมขอให้คำมั่นสัญญากับคุณแม่ ผมและเพื่อน ๆ จะดูแลงานศพ จะดูแลคุณแม่เปรียบเสมือนผมเป็นลูกชายคุณแม่ จะดูแลไม่ให้น้อยกว่าโมดูแลคุณแม่"ปอ กล่าว

จะมีเงินเยียวยาหรือไม่

อะไรที่ผมทำได้ ผมและเพื่อนผม รวมถึงคุณเบิร์ต เราจะดูแลคุณแม่อย่างเต็มที่ครับ ที่ผมไม่ได้ออกมาพูดเลย สิ่งหนึ่งผมขอกราบขอโทษคุณแม่คุณโม แฟนคลับที่รักคุณโมทุกคน ผมเป็นเจ้าของเรือ และเพื่อนกลุ่มสุดท้ายที่อยู่ตรงนั้น ผมขอแสดงความเสียใจจากใจ ผมขอโทษครับ ผมได้สร้างปัญหาหลายหน่วยงาน กู้ภัย ทีมนักประดาน้ำ ผมขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนครับ ผมอยากประกาศเลยครับคุณแม่ผมจะดูแลเต็มที่ และผมนับถือศาสนาพุทธ ผมจะบวชถวายบุญให้กับโมครับ