ขอขมา? "กระติก" เผชิญหน้า "แม่แตงโม" โต้ยิบทุกประเด็น

"ปอ-เบิร์ต-กระติก"นำพวงมาลัยกราบขอขมา "แม่แตงโม" ยอมให้อภัยแค่ 2 คนส่วน "กระติก"ยังไม่ให้อภัยก่อนถามจี้ใจดำ ด้าน "กระติก"โต้ทุกประเด็น อ้างสติแตก สื่อสารไม่เก่ง  เสียใจแต่ไม่ร้องไห้ฟูมฟาย การแสดงออกต่างกัน  อยากให้โมตื่นมาอธิบาย เข้าฝันแม่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเวลา 19.00 น. วันที่ 1 มี.ค.  ที่  สภ.เมืองนนทบุรี   นายตนุภัทร เลิศทวีวิทย์  หรือ "ปอ"  เจ้าของเรือที่  "แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์" นักแสดงสาวชื่อดังพลัดตกเสียชีวิต พร้อมด้วยคนที่อยู่บนเรืออีก 2 คน คือ  นายไพบูลย์ ตรีกาญจนานันท์ หรือ "โรเบิร์ต"  และ น.ส.อิจศรินทร์ จุฑาสุขสวัสดิ์ หรือ "กระติก"  ผู้จัดการแตงโม ได้นำพวงมาลัยมากราบขอโทษและขอขมานางภนิดา ศิริยุทธโยธิน แม่ของแตงโม และพี่ชายของแตงโม ต่อเหตุการณ์ความสูญเสียที่เกิดขึ้น 

นายตนุภัทร  กล่าวว่า ผมขอแสดงความเสียใจกับแม่ ในฐานะที่ผมชวนโมไปทานข้าว ถ้าวันนั้นผมไม่ชวน เหตุการณ์ความสูญเสียจะไม่เกิดขึ้น แม่ครับ ผมขอให้คำมั่นสัญญากับแม่ การจากไปของโมในครั้งนี้ ผมขอเป็นลูกชายแม่ และผมขอดูแลแม่ไม่ให้น้อยไปกว่าที่โมดูแลแม่เลย ผมขอให้คำสัญญากับแม่ต่อหน้าตำรวจ ต่อหน้าสื่อมวลชน  ผมเสียใจครับ ผมขอให้แม่ยกโทษ อโหสิกรรมให้ด้วยครับแม่  จากนั้นปอได้กราบเท้าและสวมกอดแม่ของแตงโม  พร้อมกับร้องไห้

ด้านแม่ของแตงโม กล่าวว่า คุณแม่ใจอ่อนคุยกับคุณเมื่อเช้า คุณปอได้ชวนคุณแม่ทำบุญร่วมกัน สวดมนต์ด้วยกัน 3 วัดทางออนไลน์  จากที่คุณติดต่อคุณแม่มา คุณแม่ดูว่าคุณเป็นคนดี เป็นผู้ชายที่ดี การพูดจาสุภาพเรียบร้อย

ส่วน นายไพบูลย์ ตรีกาญจนานันท์ หรือ "โรเบิร์ต" กล่าวว่า รู้สึกเสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อเช้าก็อยู่กับปอและทำบุญให้แตงโม ก็อธิษฐานให้น้องโมไปสู่สรวงสวรรค์ ผมตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่มีเจตนาหลบหนี  ขอดูแลคุณแม่ไม่ต่างจากโม หากมีเรื่องมีปัญหาอะไรเดือดร้อนผมขอดูแลคุณแม่ มขอเป็นลูกของคุณแม่อีกคน  ผมจะดูแลคุณแม่ผมสัญญา จากนั้นได้มีการสวมกอดร้องไห้ และก้มกราบแม่ของแตงโม

ต่อมา น.ส.อิจศรินทร์ จุฑาสุขสวัสดิ์ หรือ "กระติก" ผู้จัดการแตงโม ได้นำพวงมาลัยมาขอขมาคุณแม่แตงโม แต่คุณแม่แตงโมยังไม่รับพวงมาลัยของกระติก และได้ถามกระติกว่า วันนี้วันที่ 4 แล้ว หนูไม่ติดต่อคุณแม่เลยเพราะเหตุใด  หนูมีปัญหาอะไรคะ ปิดยังอะไรไว้ หนูก็รู้ว่าเมื่อพ่อเขาไม่อยู่ เขารักคุณแม่มาก แล้วหนูมีปัญหาอะไรไม่บอกคุณแม่ หนูตอบสิ 

"กระติก" ตอบว่า หนูขอโทษจริงๆ หนูตั้งสติไม่ได้ หนูเสียใจจริงๆ ที่ไม่ได้โทรหาแม่เป็นคนแรก หนูยอมรับ หนูสติแตกมาก ๆ หนูเสียใจค่ะกับการจากไปของโม 

"แม่แตงโม" กล่าวว่า ทำไมถึงพูดว่าไม่บอกคุณแม่เพราะว่าคุณแม่ไม่ใช่นักดำน้ำ 

"กระติก" กล่าวว่า  หนูสื่อสารไม่เก่งค่ะคุณแม่ แม่ก็รู้หนูสื่อสารไม่ได้จริง หนูไม่รู้จะเริ่มยังไง จะคุยกับคุณแม่ยังไง หนูสติแตก หนูยอมรับ หนูยอมให้คุณแม่ว่าหนู  แต่หนูเสียใจจริงๆ 

"แม่แตงโม" กล่าวอีกว่า  คุณแม่ไม่เห็นกระติกร้องไห้เลย

"กระติก" รีบชี้แจงทันทีว่า คนเราเป็นมนุษย์นะ หนูขออธิบายนะ  การแสดงออกต่างกันนะแม่  หนูอยู่คนเดียว หนูร้องไห้ฟูมฟายได้ แต่หนูอยู่ต่อหน้าคนอื่นอย่างเนี้ยหนูทำไม่ได้ หนูพูดจริง ๆ หนูเสียใจ   

"แม่แตงโม" กล่าวว่า คุณปอยังทำได้เลย

"กระติก" ตอบสวนทันทีว่า นั่นคุณปอแม่  แม่ต้องเข้าใจหนูด้วยนะ หนูเป็นคนแบบนี้ ถ้าหนูอ่อนโยนกว่านี้มันก็คงจะดีกว่านี้ใช่ไหมแม่ แม่อยากเห็นหนูร้องไห้ใช่ไหม

"แม่แตงโม" กล่าวว่า ไม่ใช่ค่ะ คุณแม่คิดว่าพูดตรงๆปิดบังอะไรไว้หรือเปล่า  เอาน้องโมไปทำอะไร 

"กระติก" ตอบเสียงสูงว่า แม่หนูไม่ได้ปิดบังอะไร  คุณแม่คุยกับตำรวจนะคะ  หนูให้ปากคำกับตำรวจไปหมดแล้ว  วันนึงความจริงกระจ่างคุณแม่จะรู้เอง  วันนี้หนูตอบอะไรให้ไม่ได้ หนูพูดได้แต่ว่าหนูไม่มีอะไรปิดบังคุณแม่เลย หนูอยากให้โมตื่นมานะ แล้วก็อธิบายกับแม่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่โมเขาไม่ตื่นมาแล้ว ทุกวันหนูนอนคิดถึงโมว่าเฮ้ยตื่นมาช่วยหน่อย